Een theosofisch begrip voor de zeven basisleringen die het heelal, zijn structuur, wetten en werkingen verklaren.
Zoals ze met hun San­skrietnamen worden opgesomd zijn zij:

1) wederbelichaming (punarjanman);

2) de leer van de gevolgen, resultaten of oorzaken en effecten of gevolgen (karma);

3) hiërarchieën (loka’s en tala’s);

4) individuele karakter­trekken die een rol spelen bij zelf­ontwikkeling of zelf­wording (svabhāva);

5) evolutie en involutie (pravritti en nivritti);

6) de twee paden (amritayana, het pad van de bodhisattva, en pratyekayana, het pad van bevrijding voor zichzelf alleen) en ten slotte . . .

7) de kennis van het goddelijke zelf en hoe de Ene de vele wordt (atma-vidya).