Arabische Mystiek
"Over mysticisme te schrijven of over het mysticisme van de islam is een bijna onmogelijke taak. Zodra men de eerste stap waagt, verschijnt een grote bergketen voor het oog en hoe langer de zoeker op het pad voortgaat, des te moeilijker schijnt hij het een of ander doel te bereiken.
Hij kan vertoeven in de rozentuin van de Perzische mystieke dichtkunst of proberen de ijzige hoogten van de theosofische bespiegelingen te beklimmen. Hij kan verblijven in het laagland van de populaire heiligenverering of zijn kameel leiden door de eindeloze woestijnen van theoretische verhandelingen over de natuur van het soefisme, van God en van de wereld.
Of hij kan genoegen nemen met een algemene blik op het landschap opgeluisterd door de schoonheid van enkele van de hoogste bergtoppen in het zonlicht van de vroege morgen of gekleurd door de violette waas van een koele avond.
In alle gevallen zullen slechts enkele uitverkorenen de verste berg bereiken, waarop Simurgh*, de mythische vogel, woont.
En dat om te begrijpen, dat zij slechts bereikten, wat reeds in henzelve leefde."
Uit het voorwoord van : Mystical dimensions of Islam, van Annemarie Schimmel.
Voetnoot bij Simurgh (uit Wikipedia).
Zij is wezenlijk weldadig en ondubbelzinnig vrouwelijk.
Zij vertegenwoordigt de eenheid tussen Aarde en lucht.
Zij zuivert het land en de wateren en tegelijkertijd schenkt zij vruchtbaarheid.
Zij is zo groot als dertig vogels bij elkaar of ze heeft dertig kleuren.
Zij rust in de Boom van Leven, waar alle zaden vandaan komen. De boom staat in het midden van de wereldzee.
Zij is een boodschapper en de essentie van zuiverheid, die alle ziekten en wonden kan genezen.
Zij heeft tanden en is de vijand van slangen.
Zij heeft al drie maal de vernietiging van de aarde gezien en bezit daarom de kennis van alle tijdperken.
Zij leeft (in sommige legenden) 1700 jaar voordat zij zich in het vuur werpt (vergelijkbaar met de Phoenix).
De geest Ahu (hoger manas) en de ziel Anavs (de psyche) leveren voortdurend strijd om het hart Kalp. Het hart is het centrum van de mens, het centrale orgaan van de ziel, dat overeenkomt met het vitale centrum van het fysieke lichaam.
Het hart is als het ware het punt, waar de verticale geest en de horizontale psyche met elkaar snijden. Het is daar, waar de knoop van ons innerlijk wezen ligt en de geest (hoger manas) en de ziel (de psyche) strijden om dat hart te hebben.
De psyche beschouwt zich als autonoom. De psyche denkt, dat ze zelfstandig is en onafhankelijk. Dat is haar tendens en daarom wil ze bezitten en tot zich trekken. Dat doet ze door sluiers te werpen over het hart. Wanneer in deze strijd tussen de geest en de ziel de psyche (in dit verband) het haalt, dan wordt het hart versluierd, maar wanneer de geest de strijd wint, de overwinning op de psyche behaalt, verandert het hart zich in de geest.
Daardoor wordt de ziel veranderd want zij wordt dan doordrongen van het geestelijk licht, wat zich in haar verspreidt. En dan blijkt een zeer mysterieus iets. Dan blijkt, dat het hart het tabernakel is van het goddelijk mysterie.