09/11: Inleiding tot de Zohar: de joodse mystiek
Het oude Israël en het jodendom hebben een zeer grote intrinsieke waarde en zijn daarbij van wezenlijk belang om onze westerse cultuur te begrijpen: godsdienst, kunst, wetenschap en geschiedenis.
In de joodse religieuze leer zijn er drie geschriften die een groter gezag hebben dan alle andere, dus canoniek zijn: de Bijbel, de Talmoed en de Zohar.
Mevr. Blavatsky moedigt in het tweede van de drie doelstellingen van de Theosophical Society de studie aan van de godsdiensten in de wereld. Moderne theosofen hebben in de Geheime Leer meer dan 350 referenties naar het systeem van de kabbala gevonden en beschouwen het als een van de fundamenten van het werk van Mevr. Blavatsky.
In 1888 publiceerde Isaac Myer, een Amerikaanse jurist en vrijmetselaar, zijn belangrijke boek Qabbalah.
Mevr. Blavatsky schreef er een lovende recensie over en moderne theosofen bevelen het aan.
Isaac Myer benadert de kabbala en ook de Zohar via het filosofisch werk van Avicebron (ibn Gabirol, 11de eeuw) en behandelt ook andere tradities.
23/11: De theosofische doctrine van de Zohar
Uit de inleiding in de vorige lezing is gebleken dat de joodse mystiek, de kabbala en de theosofie met elkaar verband houden en tegelijk een gecompliceerde materie zijn die toch ook onze ziel kan stimuleren en ons leven zin kan geven.
De termen mystiek en mysticus worden op vele uiteenlopende manieren omschreven. Over het algemeen beschouwt men mystieke literatuur als een beschrijving van een ontmoeting of zelfs een eenwording met het goddelijke.
Joodse geleerden vinden soms dat men mystiek niet mag verwarren met esoterie. Mystici zijn weliswaar vaak ook esoterici, maar veel esoterische onderwerpen zijn niet mystiek. Mijn leidsman in deze moeilijke materie is Gershom Scholem (1897-1982) en vooral zijn magnum opus Major Trends in Jewish Mysticism.
Kabbala betekent bij joodse mystici en esoterici overlevering. Tegen het einde van de 12de eeuw in de Provence en in Noord-Spanje werd kabbala een term voor een specifieke traditie: de geheime betekenis van de Tora, op de berg Sinaï aan Mozes geschonken en later schriftelijk en mondeling van generatie op
generatie overgeleverd, tot vandaag de dag. Typisch voor deze kabbala is het begrip van de tien emanaties van God die de goddelijke wereld constitueren, de sefirot.